Adam dilinde kelime yuvarlamaktan hoşlanmıyordu, kadın tam tersi…
Sözler hep kalpte sıkışmış,dökülmüyordu.. kalp ile söz bir araya gelemiyordu..
Kalpte sarhoştu, sözde!
Ne beklediğini bilmemek, ama neyin beklediğini iyi bilmek….
Bir sabah kadının rüyasına girmişti adam, kendisi farkında olmadan. Oysa adam kadını ilk gördüğünde gözlerini alamamıştı daha..
Adam söylemekten hazzetmezdi. Çünkü tüm adamlar söyler gibi yaparlardı, tüm söylenir gibi yapılan cümleler bu durumdan rahatsız olsa da onun ağzından çıktığında temizlenmeyecekti ‘Bir çiçeğe benziyorsun’ demek…
Oysa bir sabah kadının rüyasına girmişti, isteyerek fakat farkında olmadan, oysa adam kadını ilk gördüğünde gözlerini alamamıştı daha…
Adam ve kadın konuştular, adam konuşmanın anlamsızlığından muzdarip susuyordu, gözlerine bakarak anlatmak istiyordu ne varsa içinde. Ne zamanki kadının gözleri ay ışığında konuşmaya başladı, adam susa kaldı. O zaman döküldü cümleler ağzından, ama hepsi düştükleri yerde dağıldılar..
Adam toplamaya çalıştı, bu sefer de kadın dağıttı onları.
‘Keşke cümle kalbin esiri olsaydı’ dedi adam .
Kelimelerden ümit yoksa sessizlikten olmalıydı. Sessizlik artik çaresizlikti. Çaresizlik kalbin kapısında sıkışan sözlerdendi…
Kadın bir adım atsa, adam kadına ayak olacaktı.. kadın durdu.
Adam hep kollarının arasına almak istedi kadını, ama bu cesareti alacağı yeri her bulur gibi olduğunda kaybediyordu kadını...
Bu karanlıkta ikiside birbirini göremiyordu… Karanlık, hüznü de getirmişti ardında.. o karanlık gecede, dökülmemişti dudaklardan dökülmemişti tek hece.
Zaman geldi, zaman gitti.
İlk önce adam gitti, sonra kadın…
Adam geri geldi, hala karanlıktı ki her yer bir ışık belirdi.
Kadın ‘gittim’ diyordu ışığın öbür yanından..
Ortada bembeyaz bir ışık, bir uçtan bağırırken , adam;
‘’Eğer bir ses bir söz bekliyorsan bu adamdan,
İçinde hiç gönderme isteği bulunmayan bir git lazımsa eğer,
İşte orada duruyor…
Sana ait olan her şeyi bir nefeste,
Bir göz yumma anında,
Bir soğuk telefon konuşmasında,
Geri alabilir misin?
Seni benden geri alabilir misin?
Kovabilir misin beni senden?
Sevgilim
Yoksa sen, sevgilim olmayabilir misin?’’
Adam kadının denemek istediğini hissettiğinde, hissetmemiş gibi yapmayı tercih etmişti.
Kendisi tekrar denemek istediğini hissettiğinde ne yapacağını bilemedi...
Adamların da kafası karışık olurdu kötülük düşünmediklerinde..
Ne artik hiçbir şey sormak istemiyorum diyebildi, ne sana sarılmak istiyorum.
Adam her ne varsa onu alıkoyacak bunu yapmaktan, cesareti için tutunacak bir yeri bulamamaktan alıkoydu kendini.
Adamların da kafası karışık olabilirdi kötülük düşünmediklerinde.
Taa derinlerden bir ses duyuldu,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder